فرهنگ معین

یک دنده

(~. دَ دِ) (ص مر.) لجوج، خود - رأی.

(ی) (~.) (ص مر.)
۱- صمیمی، خالص.
۲- یک دست، یک نواخت.
۳- آن که پشت و روی وی یکی باشد.

(~. رَ وَ) (ق.) (عا.) پیاپی، پشت سر هم.

(~. زَ) (ق مر.) متفق القول، یک - دل.

(~. زَ) (ص مر.) لقب سام نریمان که اژدهایی را با یک ضربه کشت.

(~.) (ص مر. ق مر.)
۱- همانند.
۲- برابر.
۳- مساوی.
۴- یک نواخت.

(~. سَ) (ص مر. ق مر.)
۱- تمام، همگی.
۲- سراسر.
۳- فوری.
۴- مستقیم.

(~. سَ ر) (ق مر.)
۱- سراسر، از ابتدا تا انتها.
۲- به کلی، تماماً.

(~. طَ رَ ف) [ فا - ع. ] (ص مر.)
۱- از یک جهت، که فقط رعایت یک طرف شده باشد بدون رعایت طرف دیگر.
۲- خیابانی که فقط از یک سوی آن می‌توان رفت.

(~. قَ) (ص مر.) (عا.) بی چیز، تهی دست.

(~. لَ) (ص مر.)
۱- یکپارچه، یکدست.
۲- آن که همیشه بر یک وضع و حالت باشد و تغییر نکند.

(~. نَ) (ق مر.)
۱- یک سان.
۲- یک آوا.

(~. نَ وَ) (ص مر.) به یک طریق، بر یک منوال.

(یِ یا یَ. هِ رُ) (عد. کسری) یک قسمت از هزار قسمت، هزار یک.

(یِ یا یَ. هَ تُ) (عد. کسری) یک جزء از هشت، هشت یکم.

(یِ یا یَ. هَ دُ) (عد. کسری) یک جز از هفتاد جز، هفتاد یک.

(یِ یا یَ. هَ)
۱- (ص مر.) جایی که هوای آن تغییر نکند.
۲- (ق مر.) (عا.) مقدار اندک، اندازة کوچک تر: فلانی یک هوا از شما بلندتر است.

(~. وَ جَ) (ص نسب.) (عا.)
۱- به قدر یک وجب.
۲- بسیار کوتاه قد.

(~. وَ) (ق مر.) (عا.)
۱- یک سو، یک طرف.
۲- کج، متمایل.

(~. وَ) (ص نسب.) یک طرفی، متمایل به یک جهت.