مقطعات حافظحافظ

قطعه ۰۷- به عهد سلطنت شاه شیخ ابواسحاق

به عهد سلطنت شاه شیخ ابواسحاقبه پنج شخص عجب ملک فارس بود آباد
نخست پادشهی همچو او ولایت بخشکه جان خویش بپرورد و داد عیش بداد
دگر مربی اسلام شیخ مجدالدینکه قاضی‌ای به از او آسمان ندارد یاد
دگر بقیه ابدال شیخ امین الدینکه یمن همت او کارهای بسته گشاد
دگر شهنشه دانش عضد که در تصنیفبنای کار مواقف به نام شاه نهاد
دگر کریم چو حاجی قوام دریادلکه نام نیک ببرد از جهان به بخشش و داد
نظیر خویش بنگذاشتند و بگذشتندخدای عز و جل جمله را بیامرزاد

حافظ

خواجه شمس‌الدین محمد بن بهاءالدّین حافظ شیرازی (حدود ۷۲۷ – ۷۹۲ هجری قمری برابر با ۷۰۶ - ۷۶۹ هجری شمسی)، شاعر بزرگ سدهٔ هشتم ایران (برابر قرن چهاردهم میلادی) و یکی از سخنوران نامی جهان است. بیش‌تر شعرهای او غزل هستند که به‌غزلیات حافظ شهرت دارند. گرایش حافظ به شیوهٔ سخن‌پردازی خواجوی کرمانی و شباهت شیوهٔ سخنش با او مشهور است او از مهمترین تأثیرگذاران بر شاعران پس از خود شناخته می‌شود. در قرون هجدهم و نوزدهم اشعار او به زبان‌های اروپایی ترجمه شد و نام او بگونه‌ای به‌محافل ادبی جهان غرب نیز راه یافت. هرساله در تاریخ ۲۰ مهرماه مراسم بزرگداشت حافظ در محل آرامگاه او در شیراز با حضور پژوهشگران ایرانی و خارجی برگزار می‌شود. در ایران این روز را روز بزرگداشت حافظ نامیده‌اند.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا