ویدیوویژهموسیقی

سرو آزاد- پرویز مشکاتیان، گروه عارف

توضیحات سایت گفتگوی هارمونیک در مورد این کنسرت که در سال ۱۳۸۳ برگزار شد:

کنسرت گروه “عارف” به سرپرستی پرویز مشکاتیان وآواز شهرام ناظری، اینروزها رسانه های موسیقی کشور را تحت شعاع خود قرار داده است.
این کنسرت با همراهی نوازندگان قدیمی و جدید گروه “عارف” اعم از شهرام ناظری(خواننده)، پرویز مشکاتیان (سنتور، آهنگساز و سرپرست گروه)، محمدرضا رستمیان (سنتورباس)، علیرضا جواهری (سنتور آلتو)، کیوان ساکت و بهرام ساعد (تار)، مازیار شاهی (بمتار) محمد دلنوازی، بهداد بابایی (عود) اردشیر کامکار، آرش کامور، شروین مهاجر (کمانچه)، رضا آبایی (قیچک آلتو)، سیامک آقایی (قیچک باس)، جمشید عندلیبی (نی)، بیژن کامکار (دف ، رباب) و ارژنگ کامکار (تنبک) برگزار می شود.
قطعات این برنامه در شور و دشتی بوده و “لاله بهار” ، ” گون” ، “کجایید” ، “سروآزاد” ، “مراعاشق” ، “لحظه دیدار” ، “چوپایی” ، “خزان” ، “سماء آوا” ، “در قفس” (از چاووش هفت)، “چهارمضراب شور” و “چهارمضراب تمنا” در روزهای ۱۰ تا ۱۲ دی به روی سن خواهد رفت.

اجراهای دیگر این تصنیف:

خواننده: پرویز مشکاتیان، سه‌تار: پرویز مشکاتیان

خواننده: سپیده رئیس‌سادات، سه‌تار: سپیده رئیس‌سادات

 

پرویز مشکاتیان در سال ۱۳۳۴ در نیشابور به دنیا آمد. او مقدمات موسیقی را از شش سالگی نزد پدرش، حسن مشکاتیان، که استاد سنتورنوازی و آشنا با ویولن و سه‌تار بود، آموخت. وی آموختن موسیقی را در طول تحصیل در زادگاهش، نیشابور پی گرفت و تا پایان دورهٔ متوسطه همچنان در پیشگاه پدر به فراگیری و تمرین مشغول بود. مشکاتیان در سال ۱۳۵۳ وارد دانشکدهٔ هنرهای زیبا در دانشگاه تهران شد و به آموختن ردیف میرزا عبدالله نزد نور علی خان برومند و ردیف موسیقی سنتی نزد دکتر داریوش صفوت پرداخت. وی همزمان با آموزش ردیف، مبانی موسیقی ایرانی را نزد اساتیدی چون دکتر محمدتقی مسعودیه، دکتر مهدی برکشلی، عبدالله دوامی، سعید هرمزی و یوسف فروتن فرا گرفت.
او نوازندگی سنتور را در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی به صورت بسیار جدی ادامه داد و توانست در نوازندگی این ساز به مهارت ویژه و چشمگیری دست پیدا کند و همچنین توانست کارهای بزرگ فراوانی را در زمینهٔ آهنگسازی و نوازندگی سنتور به ویژه در زمینهٔ ساخت قطعات همنوازی (ارکسترال)، تصنیف و نیز تکنوازی انجام دهد. مشکاتیان در این سال‌ها، کنسرت‌های متعددی با خوانندگانی چون پریسا و هنگامه اخوان اجرا کرد و در سال ۱۳۵۶، گروه عارف را تشکیل داد. وی در آزمون موسیقی باربد که به ابتکار استاد نورعلی برومند برگزار می‌گردید، به همراه پشنگ کامکار مقام نخست در رشتهٔ سنتور و همراه با داریوش طلایی، مقام ممتاز در ردیف‌نوازی را به دست آورد. (منبع: ویکیپدیا فارسی)

زنده‌یاد پرویز مشکاتیان تصنیف سرو آزاد را بر روی قسمتی از شعر «مرثیه‌ای برای جنگل» اثر هوشنگ ابتهاج (ه.‌ا.‌سایه) ساخته بود. ابتهاج آن سروده را در فروردین‌ماه سال ۱۳۵۰خورشیدی سروده بود، اما سال‌ها بعد،پرویز مشکاتیان به‌هنگام ساخت تصنیف سرو آزاد، به‌جای واژه «جنگل» از «میهن» استفاده نمود. این شعر در مجموعه یادگار خون سرو به چاپ رسیده است.

امشب همه غمهای عالم را خبر کن
بنشین و با من گریه سر کن ، گریه سر کن
ای میهن ، ای انبوه اندوهان دیرین
ای چون دل من ، ای خموش گریه آگین
در پرده های اشک پنهان ،کرده بالین
ای میهن ،ای داد
از آشیانت بوی خون می آورد باد
بربال سرخ کشکرت پیغام شومی است
آنجا چه آمد بر سر آن سرو آزاد؟
ای میهن ، ای غم
چنگ هزار آوای بارانهای ماتم
در سایه افکند کدامین ناربن ریخت
خون از گلوی مرغ عاشق ؟
مرغی که می خواند
مرغی که می خواست
پرواز باشد …
ای میهن ،ای پیر
بالنده ی افتاده ، آزاد زمینگیر!
خون می چکد اینجا هنوز از زخم دیرین تبرها .
ای میهن (در) اینجا سینه ی من چون تو زخمی است .
( در) اینجا ،دمادم دارکوبی بر درخت پیر می کوبد ، دمادم

پرویز مشکاتیان

پرویز مشکاتیان (۲۴ اردیبهشت ۱۳۳۴ در نیشابور - ۳۰ شهریور ۱۳۸۸ در تهران) آهنگساز، موسیقی‌دان، استاد دانشگاه، پژوهشگر و نوازنده سنتور اهل ایران بود. او به سه تار نیز آشنایی داشت. مشکاتیان از سال ۱۳۵۶، همکاری با رادیو را زیر نظر هوشنگ ابتهاج آغاز کرد ولی پس از واقعه ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ از رادیو استعفاء داد و مؤسسه چاووش را با همکاری هنرمندان گروه عارف و شیدا تشکیل داد. سپس با همکاری شهرام ناظری، تصنیف «مرا عاشق» را بر روی شعر مولانا ساخت. از سال ۱۳۵۸ تا سال ۱۳۶۷ با محمدرضا شجریان همکاری داشت که نتیجهٔ این همکاری، آثار ماندگاری چون بیداد، آستان جانان، سِرّ عشق، نوا، دستان، گنبد مینا و جان عشاق بود. وی در همهٔ این آثار، به عنوان آهنگ‌ساز و نوازندهٔ سنتور (در سِرّ عشق به عنوان نوازندهٔ سه‌تار و در جان عشاق فقط آهنگ‌ساز) همکاری داشت.

یک دیدگاه

  1. کاش ابتهاج به جای ان جوانک های خام تروریست احساساتی، برای ان سرباز و گروهبان بیگناه و از همه جا بیخبری که در حمله به ان پاسگاه کشته شدند ، مرثیه مینوشت.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا