مثنویات

  • شمارهٔ ۴۶

    به یک سال در جادویی ارمنی میان دو شخص افکند دشمنی سخن چین بدبخت در یکنفس خلاف افکند در میان…

    بیشتر بخوانید »
  • شمارهٔ ۴۵

    ای خداوندان طاق و طمطراق صحبت دنیا نمی‌ارزد فراق اندک اندک خان و مان آراستن پس به یک بار از…

    بیشتر بخوانید »
  • شمارهٔ ۴۳

    به حال نیک و بد راضی شو ای مرد که نتوان طالع بد را نکو کرد چو سگ را بخت…

    بیشتر بخوانید »
  • شمارهٔ ۴۴

    بکوش امروز تا گندم بپاشی که فردا بر جوی قادر نباشی تو خود بفرست برگ رفتن از پیش که خویشان…

    بیشتر بخوانید »
  • شمارهٔ ۴۲

    هر که آمد بر خدای قبول نکند هیچش از خدا مشغول یونس اندر دهان ماهی شد همچنان مونس الهی شد

    بیشتر بخوانید »
  • شمارهٔ ۳۹

    الا تا ننگری در روی نیکو که آن جسمست و جانش خوی نیکو اگر شخص آدمی بودمی به دیدار همین…

    بیشتر بخوانید »
  • شمارهٔ ۳۸

    کتاب از دست دادن سست راییست که اغلب خوی مردم بیوفاییست گرو بستان نه پایندان و سوگند که پایندان نباشد…

    بیشتر بخوانید »
  • شمارهٔ ۴۰

    جوان سخت رو در راه باید که با پیران بی‌قوت بپاید چه نیکو گفت در پای شتر مور که ای…

    بیشتر بخوانید »
  • شمارهٔ ۴۱ – حکایت

    الا گر بختمند و هوشیاری به قول هوشمندان گوش داری شنیدم کاسب سلطانی خطا کرد بپیوست از زمین بر آسمان…

    بیشتر بخوانید »
  • شمارهٔ ۳۷

    دوام دولت اندر حق شناسیست زوال نعمت اندر ناسپاسی است اگر فضل خدا بر خود بدانی بماند بر تو نعمت…

    بیشتر بخوانید »
دکمه بازگشت به بالا