قصاید و قطعات عربیسعدی

و له ایضا

الحمدالله رب العالمین علی

مادر من نعمه عز اسمه و علا

الکافل الرزق احسانا و موهبه

ان احسنوه و ان لم یحسنوا عملا

سبحانه من عظیم قادر صمد

منشی الوری جیلا من بعدهم جیلا

الجن والانس والاکوان جمهره

تخر بین یدیه سجدا ذللا

طوبی لطالبه تعسا لتارکه

بعدا لمتخذ من دونه بدلا

کم فی البریه من آثار قدرته

و فی السماء لایات لمن عقلا

مبینات لمن اضحی له بصر

بنور معرفه الرحمن مکتحلا

یزجی السحائب والاکام هامده

یعیدها بعد یبس مربعا خضلا

انشا برحمته من حبه شجرا

سوی بقدرته من نطفه رجلا

مولی تقاصرت الاوهام عاجزه

لا یعتدون الی ادراکه سبلا

ما العالمون بمحصی حق نعمته

و لا الملائک فی تسبیحهم زجلا

سعدی حسبک واقصر عن مبالغه

لا تنطقن بدعوی تورث الخجلا

جل المهیمن ان تدری حقائقه

من لاله المثل لا تضرب له مثلا

سعدی

ابومحمد مُصلِح‌الدین بن عَبدُالله نامور به سعدی شیرازی و مشرف الدین (۵۸۵ یا ۶۰۶ – ۶۹۱ هجری قمری، برابر با: ۵۶۸ یا ۵۸۸ - ۶۷۱ هجری شمسی) شاعر و نویسندهٔ پارسی‌گوی ایرانی است. آوازهٔ او بیشتر به خاطر نظم و نثر آهنگین، گیرا و قوی اوست. جایگاهش نزد اهل ادب تا بدان‌جاست که به وی لقب استاد سخن و شیخ اجل داده‌اند. آثار معروفش کتاب گلستان در نثر و بوستان در بحر متقارب و نیز غزلیات و دیوان اشعار اوست که به این سه اثر کلیات سعدی می‌گویند.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا