قصاید و قطعات عربیسعدی

ایضا

یا ندیمی قم تنبه واسقنی واسق الندامی

خلنی اسهر لیلی و دع الناس نیاما

اسقیانی و هدیر الرعدقد ابکی الغماما

و شفاه الزهر تفتر من‌الضحک ابتساما

فی زمان سجع الطیر علی‌الغصن رخاما

و اوان کشف الورد من الوجه اللثما

ایها العاقل اف لبصیر یتعامی

فزبها من قبل ان یجعلک الدهر حطاما

قل لمن عیر اهل الحب بالجهل و لاما

لا عرفت الحب هیهات ولا ذقت الغراما

من تعدی زمن الفرصه بخلا واهتماما

ضیع العمر أیوما عاش او خمسین عاما

لاتلمنی فی غلام اودع القلب السقاما

مبداء الحب کم من سید اضحی غلاما

منتهی منیه قلبی شادن یسقی المداما

و علی‌الخضره منثور و رند و خزامی

ذی دلال سلب القلب اذا قال کلاما

و جمال غلب الغصن اذا مال قواما

یا عذولی فنی الصبر الی کم والی ما

انا لا أعبؤ بالزجز ولا اخشی الملاما

ترک الحب علی مقلتی النوم حراما

و حوالی حبال الشوق خالفا و اماما

ما علی العاقل من لغوی اذا مروا کراما

لکن الجاهل ان خاطبنی قلت سلاما

سعدی

ابومحمد مُصلِح‌الدین بن عَبدُالله نامور به سعدی شیرازی و مشرف الدین (۵۸۵ یا ۶۰۶ – ۶۹۱ هجری قمری، برابر با: ۵۶۸ یا ۵۸۸ - ۶۷۱ هجری شمسی) شاعر و نویسندهٔ پارسی‌گوی ایرانی است. آوازهٔ او بیشتر به خاطر نظم و نثر آهنگین، گیرا و قوی اوست. جایگاهش نزد اهل ادب تا بدان‌جاست که به وی لقب استاد سخن و شیخ اجل داده‌اند. آثار معروفش کتاب گلستان در نثر و بوستان در بحر متقارب و نیز غزلیات و دیوان اشعار اوست که به این سه اثر کلیات سعدی می‌گویند.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا