جلالالدین محمد بلخی معروف به مولوی و مولانا و رومی (۶ ربیعالاول ۶۰۴، بلخ، یا وخش، – ۵ جمادیالثانی ۶۷۲ هجری قمری، قونیه) (۱۵ مهر ۵۸۶ - ۴ دی ۶۵۲ هجری شمسی) از مشهورترین شاعران ایرانیتبار پارسیگوی است. نام کامل وی «محمد ابن محمد ابن حسین حسینی خطیبی بکری بلخی» بوده و در دوران حیات به القاب «جلالالدین»، «خداوندگار» و «مولانا خداوندگار» نامیده میشدهاست. در قرنهای بعد (ظاهراً از قرن ۹) القاب «مولوی»، «مولانا»، «مولوی رومی» و «ملای رومی» برای وی به کار رفتهاست و از برخی از اشعارش تخلص او را «خاموش» و «خَموش» و «خامُش» دانستهاند. زبان مادری وی پارسی بوده است.
اگه زبان مادریش فارسی بوده پس این رباعی چی میگه؟
دشمن نیم ارچند که دشمن رویم
اصلم ترکست اگرچه هندی گویم
??هیچى على جان میگه جعل تو روز روشن -میگه استخفرالله مولانا غلط میکنه که میگه من ترکم !!! اون خودش نمى دونه چیه ما مى دونیم !!!
همونطور که شما نمى دونین ترک نیستین ، بلکه آذرى هستین !!!!?
دیوانگى هم عالمى دارد البته…