حدائق روضات النعیم وطیبها
تضیق علی نفس یجور حبیبها
فیالیت شعری ای ارض ترحلوا
و بینی و بین الحی بید اجوبها
ذکرت لیالی الوصل و اشتاق باطنی
فیا حبذا تلک اللیالی و طیبها
و مجلسنا یحکی منازل جنه
و فی ید حوراء المحله کوبها
بقلبی هوی کالنمل یا صاح لم یزل
تقرض احشائی و یخفی دبیبها
فلا تحسبن البعد یورث سلوه
فنار غرامی لیس یطفی لهیبها
و جلباب عهدی لایرث جدیده
و روضه حبی لایجف رطیبها
سقی سحب الوسمی غیطان ارضکم
و ان لم یکن طوفان عینی ینوبها
منازل سلمی شوقتنی کابه
و ما ضر سلمی ان یحن کئیبها
بکت مقله السعدی ما ذکرالحمی
واطیب ما یبکی ادیار غریبها
