شعر حافظ در عین انسجام ساختاری، ظاهری پاشان و گسسته دارد . برخی منکران، به اعتبار این ظاهر بـر حـافظ خرده میگرفتند که هر بیتش سخنی مجزاست، برخی نیز برای بی‌اعتبار کردن حرف اصلی حافظ، ابیـات او را از هم تفکیک می کردند تا از زهر انتقادهای وی بکاهند، لیکن در دوره معاصر بدون توجه بـه ایـن سـابقه تـاریخی،استقلال ابیات را هنر حافظ شمرده‌اند. در مقاله حاضر، پس از بحث و بررسی درباره عوامل پیدایش این تصورها، به تبیین ضرورت ساختار منسجم غزل حافظ پرداخته‌ایم و با ذکر یک نمونه از هر یـک از سـاختارهای عرفـانی،رندی، عاشقانه و قلندری، طرح اصلی غزلها و چگونگی پیوند ابیات را روشن کرده ایم.
