درباره کیومرث
کیومرث در تمامی متون پهلوی و روایتهای بازمانده از سیرالملوک ها، نخستین انسان معرفی شده است. بر اساس این متون، نسل بشر پس از کشته شدن کیومرث در مواجهه با اهریمن و با همخوابگی مشی و مشیانه ادامه مییابد اما شاهنامه فردوسی تنها متنی است که بر اساس آن، کیومرث نخستین پادشاه است. در شاهنامه فردوسی نبرد کیومرث با اهریمن نیز به گونهای دیگر روایت شده است. مقایسه داستان کیومرث در شاهنامه و متون متأثر از سیرالملوک ها میتواند نتایج تازهای را درباره دگرگونی و انتقال کیومرث از اسطوره به متن ادبی مانند شاهنامه روشن سازد. فزونمتنیت ژرار ژنت رویکردی است که به ارتباط پیشمتن و بیشمتن میپردازد. در انتقال یک متن به متن دیگر تغییراتی روی میدهد که گشتار نامیده میشوند. بر مبنای مقایسه داستان کیومرث در شاهنامه و متون متأثر از سیرالملوک ها بر اساس فزونمتنیت ژنت، گشتارهای انبساط، برش و ارزشگذاری مهمترین عوامل دگرگونی داستان کیومرث در روایت فردوسی است که در جهت نمایشی کردن داستان، اسطوره زدایی و قابل باور کردن داستان و استحکام روابط طولی داستان با داستانهای بعدی و هماهنگی رویدادها با نظام اعتقادی مخاطب شاهنامه صورت گرفته است.
کیومرث که در زبان اوستایی گی مرتن (gaya maretan) و در متون پهلوی گیومرت (gayumart) خوانده میشد، در اسطورههای ایرانی نخستین نوع انسان به شمار میرود. متون پهلوی او را ششمین مخلوق اورمزد میدانند که از عالم مینوی به زمین فرستاده شد تا اورمزد را یاری کند. به جز اوستا و متون پهلوی بازمانده، شاهنامه و تواریخ عربی نیز این اسطوره ایرانی را روایتگری کردهاند. برخی از این متون، کیومرث را نخستین انسان و برخی نخستین پادشاه دانستهاند.