به تیغم گر کشد دستش نگیرم | وگر تیرم زند منت پذیرم |
کمان ابرویت را گو بزن تیر | که پیش دست و بازویت بمیرم |
غم گیتی گر از پایم درآرد | بجز ساغر که باشد دستگیرم |
برآی ای آفتاب صبح امید | که در دست شب هجران اسیرم |
به فریادم رس ای پیر خرابات | به یک جرعه جوانم کن که پیرم |
به گیسوی تو خوردم دوش سوگند | که من از پای تو سر بر نگیرم |
بسوز این خرقه تقوا تو حافظ | که گر آتش شوم در وی نگیرم |