| ای صبا نکهتی از خاک ره یار بیار | ببر اندوه دل و مژده دلدار بیار |
| نکته‌ای روح فزا از دهن دوست بگو | نامه‌ای خوش خبر از عالم اسرار بیار |
| تا معطر کنم از لطف نسیم تو مشام | شمه‌ای از نفحات نفس یار بیار |
| به وفای تو که خاک ره آن یار عزیز | بی غباری که پدید آید از اغیار بیار |
| گردی از رهگذر دوست به کوری رقیب | بهر آسایش این دیده خونبار بیار |
| خامی و ساده دلی شیوه جانبازان نیست | خبری از بر آن دلبر عیار بیار |
| شکر آن را که تو در عشرتی ای مرغ چمن | به اسیران قفس مژده گلزار بیار |
| کام جان تلخ شد از صبر که کردم بی دوست | عشوه‌ای زان لب شیرین شکربار بیار |
| روزگاریست که دل چهره مقصود ندید | ساقیا آن قدح آینه کردار بیار |
| دلق حافظ به چه ارزد به می‌اش رنگین کن | وان گهش مست و خراب از سر بازار بیار |