رباعی شمارهٔ ۶۱۵ تو هیچ نهای و هیچ توبه ز وجود تو غرق زیانی و زیانت همه سود گوئیکه مرا نیست بجز خاک بدست ای بر سر خاک جمله افلاک چه سود