رباعی شمارهٔ ۳۳۷

روزی ترش است و دیدهٔ ابرتر است

این گریه برای خندهٔ برگ و بر است

آن بازی کودکان و خندید نشان

از گریهٔ مادر است و قبض پدر است

خروج از نسخه موبایل