رباعی شمارهٔ ۱۹۸۲

هر شب که ببنده همنشین میافتی

چون نور مهی که بر زمین میافتی

من بندهٔ چشم مست پرخواب توام

آن دم که چنان و اینچنین میافتی

خروج از نسخه موبایل