رباعی شمارهٔ ۱۷۷۴

ای خورشیدی که چهره افروخته‌ای

از پرتو آن کمال آموخته‌ای

از جملهٔ اختران که افروخته‌ای

تو بیشتری که بیشتر سوخته‌ای

خروج از نسخه موبایل