رباعی شمارهٔ ۱۷۲۰

ای خواجه گنه مکن که بدنام شوی

گر خاص توئی گنه کنی عام شوی

بر رهگذرت دام نهاده است ابلیس

بدکار مباش زانکه در دام شوی