رباعی شمارهٔ ۱۵۴۲

ای جان جهان جان و جهان بندهٔ تو

شیرین شده عالم ز شکر خندهٔ تو

صد قرن گذشت و آسمان نیزد ندید

در گردش روزگار مانندهٔ تو