رباعی شمارهٔ ۱۴۶۴

در حضرت توحید پس و پیش مدان

از خویش مدان خالی و از خویش مدان

تو کج نظری هرچه درآری به نظر

هیچ است همه ز آتشی بیش مدان

خروج از نسخه موبایل