رباعی شمارهٔ ۱۱۸۳

بیدف بر ما میا که ما در سوریم

برخیز و دهل بزن که ما منصوریم

مستیم نه مست بادهٔ انگوریم

از هرچه خیال کرده‌ای ما دوریم