رباعی شمارهٔ ۱۰۳۳

دانم که برای ما نخفتی همه دوش

بر صفهٔ سرد با یکی بالاپوش

آن نیز فراموش نگردد ما را

ای بوده عزیزتر تو از دیده و گوش