غزل شمارهٔ ۳۲۲۰

لا قی‌الفراش نارا کن هکذا حبیبی

فی النار قد تواری کن هکذا حبیبی

ذاق القراش ذوقا والشمع ذاب شوقا

والدمع منه سارا کن هکذا حبیبی

فی العشق مذرجعتا باللیل ما هجعنا

فی مجلس السکاری کن هکذا حبیبی

العاشقون قاموا، ذااللیل لاتناموا

لا تنفروا فرارا کن هکذا حبیبی

الوصل سال سیلا مجنون صار لیلی

لیل غدا نهارا کن هکذا حبیبی

الشمس فی ضحاها و القلب قد یراها

والعقل فیه حارا کن هکذا حبیبی

من الکلیم دلا و لرب قد تجلی

انی آنست نارا کن هکذا حبیبی

خروج از نسخه موبایل