رباعی ۳۴- چشمت که فسون و رنگ می‌بازد از او

چشمت که فسون و رنگ می‌بازد از او افسوس که تیر جنگ می‌بارد از او
بس زود ملول گشتی از همنفسان آه از دل تو که سنگ می‌بارد از او
خروج از نسخه موبایل