| زان می عشق کز او پخته شود هر خامی | گر چه ماه رمضان است بیاور جامی |
| روزها رفت که دست من مسکین نگرفت | زلف شمشادقدی ساعد سیم اندامی |
| روزه هر چند که مهمان عزیز است ای دل | صحبتش موهبتی دان و شدن انعامی |
| مرغ زیرک به در خانقه اکنون نپرد | که نهاده‌ست به هر مجلس وعظی دامی |
| گله از زاهد بدخو نکنم رسم این است | که چو صبحی بدمد در پی اش افتد شامی |
| یار من چون بخرامد به تماشای چمن | برسانش ز من ای پیک صبا پیغامی |
| آن حریفی که شب و روز می صاف کشد | بود آیا که کند یاد ز دردآشامی |
| حافظا گر ندهد داد دلت آصف عهد | کام دشوار به دست آوری از خودکامی |