| شهریست پرظریفان و از هر طرف نگاری | یاران صلای عشق است گر می‌کنید کاری |
| چشم فلک نبیند زین طرفه‌تر جوانی | در دست کس نیفتد زین خوبتر نگاری |
| هرگز که دیده باشد جسمی ز جان مرکب | بر دامنش مبادا زین خاکیان غباری |
| چون من شکسته‌ای را از پیش خود چه رانی | کم غایت توقع بوسیست یا کناری |
| می بی‌غش است دریاب وقتی خوش است بشتاب | سال دگر که دارد امید نوبهاری |
| در بوستان حریفان مانند لاله و گل | هر یک گرفته جامی بر یاد روی یاری |
| چون این گره گشایم وین راز چون نمایم | دردی و سخت دردی کاری و صعب کاری |
| هر تار موی حافظ در دست زلف شوخی | مشکل توان نشستن در این چنین دیاری |