| چو دست بر سر زلفش زنم به تاب رود | ور آشتی طلبم با سر عتاب رود |
| چو ماه نو ره بیچارگان نظاره | زند به گوشه ابرو و در نقاب رود |
| شب شراب خرابم کند به بیداری | وگر به روز شکایت کنم به خواب رود |
| طریق عشق پرآشوب و فتنه است ای دل | بیفتد آن که در این راه با شتاب رود |
| گدایی در جانان به سلطنت مفروش | کسی ز سایه این در به آفتاب رود |
| سواد نامه موی سیاه چون طی شد | بیاض کم نشود گر صد انتخاب رود |
| حباب را چو فتد باد نخوت اندر سر | کلاه داریش اندر سر شراب رود |
| حجاب راه تویی حافظ از میان برخیز | خوشا کسی که در این راه بی‌حجاب رود |