| خوش است خلوت اگر یار یار من باشد | نه من بسوزم و او شمع انجمن باشد |
| من آن نگین سلیمان به هیچ نستانم | که گاه گاه بر او دست اهرمن باشد |
| روا مدار خدایا که در حریم وصال | رقیب محرم و حرمان نصیب من باشد |
| همای گو مفکن سایه شرف هرگز | در آن دیار که طوطی کم از زغن باشد |
| بیان شوق چه حاجت که سوز آتش دل | توان شناخت ز سوزی که در سخن باشد |
| هوای کوی تو از سر نمی‌رود آری | غریب را دل سرگشته با وطن باشد |
| به سان سوسن اگر ده زبان شود حافظ | چو غنچه پیش تواش مهر بر دهن باشد |
