| جان بی جمال جانان میل جهان ندارد | هر کس که این ندارد حقا که آن ندارد |
| با هیچ کس نشانی زان دلستان ندیدم | یا من خبر ندارم یا او نشان ندارد |
| هر شبنمی در این ره صد بحر آتشین است | دردا که این معما شرح و بیان ندارد |
| سرمنزل فراغت نتوان ز دست دادن | ای ساروان فروکش کاین ره کران ندارد |
| چنگ خمیده قامت می‌خواندت به عشرت | بشنو که پند پیران هیچت زیان ندارد |
| ای دل طریق رندی از محتسب بیاموز | مست است و در حق او کس این گمان ندارد |
| احوال گنج قارون کایام داد بر باد | در گوش دل فروخوان تا زر نهان ندارد |
| گر خود رقیب شمع است اسرار از او بپوشان | کان شوخ سربریده بند زبان ندارد |
| کس در جهان ندارد یک بنده همچو حافظ | زیرا که چون تو شاهی کس در جهان ندارد |